Έκτακτο ανακοινωθέν

Σύμφωνα με αποτελέσματα πρόσφατης έρευνας που διεξήχθηκε στα πλαίσια της εκστρατείας "μπορείς και εσύ να καταστρέψεις την Κύπρο εφαρμόζοντας πέντε απλά και εύκολα βήματα" βρέθηκε ότι -μεταξύ άλλων παραγόντων- οι ψηλές θερμοκρασίες που επικρατούν στο νησί μας κατά τη θερινή περίοδο σχετίζονται άμεσα με την αύξηση που παρατηρήθηκε στα επίπεδα της βλακείας και της ανευθυνότητας. Πιο συγκεκριμένα, οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι κατά την περίοδο αυτή η εκάστοτε κυπριακή ηγεσία (και όχι μόνο) τείνει να γεμίζει τις μακρές και ανυπόφορες ημέρες του καλοκαιριού με μαύρες επετείους (βλέπε, τραγωδία στο Μαρί, 121 νεκροί από την πτώση αεροπλάνου της Ήλιος, πραξικοπήματα, εισβολές - 1974, κοκ). Οι ειδικοί, σε πρώτη φάση, εισηγήθηκαν την αγορά ειδικού εξοπλισμού, ο οποίος θα ανιχνεύει τα ψηλά ποσοστά βλακείας στον ανθρώπινο οργανισμό και θα τα εξαλείφει, ούτως ώστε να προληφθούν περαιτέρω τραγωδίες.

Για τον θυμό

Αγαπητέ αναγνώστη,

Λέω σήμερα να μιλήσουμε για το θυμό.
Λοιπόν, ο θυμός είναι ένα πολύ σύνθετο και έντονο συναίσθημα.
Είναι κάτι σαν την έκρηξη ενός ηφαιστείου. Γίνεται πολύ ξαφνικά και απρόσμενα, σχεδόν αιφνιδιαστικά και σε κατακλύζει -όπως και η λάβα- με εικόνες και σκέψεις που δεν υπολόγιζες καν ότι υπήρχαν  στο μυαλό σου. Ή τουλάχιστον, με σκέψεις τις οποίες πίστευες για περασμένες.
Θυμώνω λοιπόν, για ποικίλα πράγματα. Θυμώνω για πράγματα που έμαθα. Και θυμώνω επίσης για πράγματα που ποτέ δε θα μάθω. Θυμώνω για πράγματα που γίνοται με έναν Χ τρόπο και όχι με έναν Ψ τρόπο. Θυμώνω για βλακείες, αλλά και με βλακείες. Θυμώνω, γενικώς, με τον χρόνο, τον τόπο, τον τρόπο, την αιτία, μα δεν θυμώνω με τη ζωή (τουλάχιστον όχι κάθε μέρα).
Πρόσεξε όμως την επιλογή του ρήματος "θυμώνω". Δεν είπα ότι "στεναχωριέμαι" ή ότι "μετανιώνω". Απλώς θυμώνω. Έτσι απλά, όχι επειδή ο θυμός είναι κάτι ασημάντο, αλλά διότι η σημαντικότητά του είναι βραχυπρόθεσμη. Και αν δεν την εκτιμήσεις μέσα στα χρονικά πλαίσια στα οποία λαμβάνει χώρα, δεν θα την εκτιμήσεις ποτέ. Δε θα καταλάβεις ποτέ τι σημαίνει να νιώθεις αλλά και να εκφράζεις το θυμό. 
Ο θυμός, αγαπητέ αναγνώστη, είναι μοναδικός καθώς έχει μέσα στη σύντομη ζωή του πολλές βαθμίδες. Και δεν μιλώ για ένα σχήμα τετριμμένο όπως το γνωστό "αρχή, μέση, τέλος". Μιλώ όμως, για πρόλογο (συνήθως σύντομο και περιεκτικό), κορύφωση, περιπέτεια, αναγνώριση, κάθαρση. Δεν τολμώ να πω ότι ίσως στην απλουστευμένη τους μορφή οι λέξεις να ομοιάζουν με το προαναφερόμενο σχήμα, καθώς σε βάθος διαφέρουν ριζικά. Όταν επιτρέπεις στον εαυτό σου να βιώσει τα στάδια του θυμού γίνεσαι τραγικός. Και όπως οι ήρωες της τραγωδίας, έτσι και εσύ πιθανόν να προκαλέσεις στους θεατές (εφόσον υπάρχουν) αισθήματα φόβου ή και ελέου. Και όσο κορυφώνεται ο θυμός σου όλο και περισσότερο μεγαλώνει η επιθυμία σου να βρεις τη λύση, αυτή που θα σε λυτρώσει από τα δεσμά που σε καθιστούν τραγικό ήρωα. Ο θυμός λοιπόν είναι ένα αίσθημα ελευθερίας ή τουλάχιστον μια προσπάθεια να οδηγηθείς προς αυτήν. Βέβαια, πάντοτε εντός των πλαισίων. Δε μιλώ για ακραία ξεσπάσματα ή για θυμό που οδηγεί σε βία καθώς αυτό το είδος θυμού υποδηλώνει το ακριβώς αντίθετο στον άνθρωπο. Μιλώ για τον υγιή θυμό, το θυμό που θα σε οδηγήσει στην εύρεση της αλήθειας. Εκείνος λοιπόν ο θυμός είναι λυτρωτικός και πιστεύω πως όλοι μας τον ποθούμε και τον προσμένουμε καρτετικά. Να θυμώνετε λοιπόν για να καθαίρεται η ψυχή, η δική σας αλλά και των γύρω σας!