Έχει αποδειχθεί ουκ ολίγες φορές ότι ο χρόνος είναι ο καλύτερος δάσκαλος.
Πόσοι όμως μαθαίνουμε από αυτόν;
Πόσοι γνωρίζουν ιστορία;
Πόσοι θυμούνται;
Πόσοι ΔΕΝ λησμονούν;
"Οι λαοί ξεχνούν γρήγορα..."
Η ιστορία επαναλαμβάνεται λένε κάποιοι. Μήπως τελικά ο χρόνος είναι σχετικός; Μήπως δεν άλλαξε τίποτε τελικά; Τα γεγονότα έκαναν τον κύκλο τους και τώρα έφτασαν στο ίδιο σημείο που βρίσκονταν κάποτε. 360 μοίρες (επι)στροφή.
Επιστροφή σε τι;
Τα γεγονότα μιλούν από μόνα τους:
1929 Κραχ στο χρηματιστήριο των ΗΠΑ
2007-2008 Διεθνής Χρηματοπιστωτική κρίση. Προέλευση: ΗΠΑ
1929-1933: «Ο λαός πεινά - οι καρχαρίες πλουτίζουν». Κάπως έτσι θα μπορούσαν να
περιγραφούν απλοϊκά οι επιπτώσεις της κρίσης του 1929-1933 στην Ελλάδα. (Έθνος, 4/2/2010)
2008-2013: Ίσως το Έθνος να μη χρειαζόταν μια νέα επικεφαλίδα για να περιγράψει το χάος που επικρατεί στην τωρινή Ελλάδα.
1 ΜαΪου 1932: Η κυβέρνηση κηρύσσει «στάση πληρωμών». Η
Ελλάδα δεν μπορούσε πλέον να πληρώσει τα χρέη και τους τόκους από τον
δανεισμό της. Ηταν η τέταρτη χρεοκοπία στη νεοελληνική Ιστορία (η πρώτη
το 1827, η δεύτερη το 1843, η τρίτη το 1893). (Έθνος, 4/2/2010)
2013: Στα χαρτιά ακόμα να χρεοκοπήσει η Ελλάδα, όμως στην ουσία ο κόσμος πεινά.
Την ίδια περίοδο: 1929-1930 η Κύπρος ταλανίζεται από οικονομική κρίση κάτω από την πιεστική κυριαρχία των Βρετανών στο νησί (οι οποίοι βέβαια παραμένουν ανεπηρέαστοι).
2013: Το πρόβλημα της Κύπρου ανακοινώνεται και φωναχτά (μέχρι πόσο να κλείνουν στόματα;)
Αποστέλλεται βοήθεια στις βρετανικές βάσεις (κατάλοιπο της τότε εποχής!) Ο κυπριακός λαός οδηγείται με τη σειρά του στη φτωχοποίηση.
Στο μεταξύ...
Οι Μεγάλες Δυνάμεις εξακολουθούν να παίζουν το δικό τους παιγνίδι. Βλέπε Ρωσία, Γερμανία και Αμερική. Όπως τότε (στο Β' Παγκόσμιο) έτσι και σήμερα (στο Γ'Παγκόσμιο) οι παρατάξεις παραμένουν οι ίδιες. Οι εχθροί είναι οι ίδιοι. Μόνο τα πρόσωπα έχουν αλλάξει.
Τότε...
Το 1945 οι Μεγάλες Δυνάμεις έκαναν ανακωχή και υπέγραψαν συμφωνία ειρήνης η οποία και σηματοδοτούσε το τέλος του πολέμου.
Σήμερα...
Σήμερα τι γίνεται; Εφόσον κάποιοι αρνούνται να ανοίξουν τα μάτια τους και να δουν, εφόσον κάποιοι δεν αναγνωρίζουν τις ομοιότητες ανάμεσα στο τότε και στο σήμερα, εφόσον κάποιοι αρνούνται να πιστέψουν ότι είμαστε τα νέα θύματα του ακατάπαυστου πολέμου που διεξάγεται για τα μεγάλα συμφέροντα; Μήπως τούτο σημαίνει ότι ειρήνη δε θα επέλθει αυτή τη φορά; Ο κόσμος γιατί δε βγαίνει στους δρόμους να φέρει την ειρήνη; Είναι λες και κάποιος μας έχει χορηγήσει ένα χαπάκι... Μιλώ για το χαπάκι της λήθης που μας κάνει να ξεχνούμε, να λησμονούμε. Διότι κάποιοι άνθρωποι του τότε είναι ζωντάνοι μέχρι σήμερα. Πώς ξέχασαν; Πώς ξεχνιούνται αυτά τα γεγονότα; Γιατί πρέπει να ξαναγίνουν για να τα θυμηθούμε;
