Κυριακή 6 Ιουνίου 2010

I'll never be the same if we ever meet again...


"Σκέφτομαι και ξανασκέφτομαι... Έκανα καλά; Μήπως οι εκτιμήσεις μου ήταν λανθασμένες; Μήπως το ένστικτο μου με οδήγησε σε λάθος πράξεις αυτή τη φορά; Αν άφηνα το χρόνο να κυλήσει(κι άλλο...)θα άλλαζε κάτι; Θα έβλεπα κάτι διαφορετικό πάνω σου; Θα σ'ερωτευόμουν ξανά;"
Τhis is why I always wonder, I'm a pond full of regrets..


Όλα γίνονται για κάποιο λόγο, κάποιο σκοπό. Αρκετές φορές, μια σχέση που τελειώνει, τουλάχιστον για εμάς, επανέρχεται στη ζωή μας. Για να είμαι πιο σωστή, η σχέση, όπως ήταν παλιά, δεν επιστρέφει.. Δηλαδή, δεν είμαστε ποτέ ξανά οι ίδιοι, δε νιώθουμε όπως νιώσαμε τότε, μόλις είχαμε πρωτογνωρίσει τον άλλο..
Έρχεται όμως μια στιγμή στη ζωή μας που μας δίνεται η ευκαιρία, να ζήσουμε κάτι με αυτό το άτομο. Πιστεύω πως αξίζει να δίνουμε ευκαιρίες. Αν όλα γίνονται για κάποιο λόγο, τότε σίγουρα αξίζει να μάθουμε γιατί αυτό το άτομο επέστρεψε και πάλι στη ζωή μας. Η δική μου άποψη βέβαια,(αν και αναιρεί όλα τα προηγούμενα)είναι πως αν αυτή η σχέση ήταν η "ιδανική", δε θα χαλούσε με καμία δύναμη. Οπότε αν δεν κράτησε τότε, γιατί να κρατήσει τώρα; Θα μου πείτε οι άνθρωποι αλλάζουν, ωριμάζουν... Εξακολουθώ όμως να πιστεύω πως σαν σβήσει η φλόγα, δύσκολα ανάβει ξανά. Τείνω να πιστεύω πως πολλοί άνθρωποι προσπαθούν να επιστρέψουν σε μία σχέση του παρελθόντος επειδή τους έλειψε η ζεστασιά και η ασφάλεια που ένιωθαν με το συγκεκριμένο άτομο. "Εξάλλου, ήταν μία από τις καλύτερες σχέσεις που είχε." Για να σας πω την αλήθεια μου, αυτό με ενοχλεί. Δε μου φαίνεται ικανοποιητικό σαν επιχείρημα, σαν κίνητρο για να κάνεις ένα τέτοιο βήμα. Με κάνει να νιώθω ότι ο άλλος δεν επιστρέφει σε σένα, στο άτομο σου, στην προσωπικότητα σου, στην γκρίνια σου, στο χαμόγελο σου, αλλά στη σχέση. Σ'εκείνο το αίσθημα ασφάλειας και σιγουριάς που ένιωθε. Δεν είναι επειδή του έλειψες εσύ. Και η ισχυρότερη απόδειξη γι'αυτά που λέω είναι το επόμενο βήμα που θα κάνει αν κάτι πάει στραβά μαζί σας. Πιστεύω πως θα καταφύγει στην αμέσως επόμενη σχέση που θεωρεί ότι θα άξιζε μια δεύτερη ευκαιρία.
"Love is unconditional, relationships are not."

Ας αφήσουμε όμως για λίγο το "σκεπτικό" αυτού που αποφασίζει να επιστρέψει κι ας περάσουμε στην απέναντι όχθη...
Το πρώτο πράγμα που θα σας δώσει ώθηση είναι η περιέργεια. Πάντα μας τρώει να μάθουμε τι σχέδια να έχει άραγε αυτός/ή;
Σας λέω πως ακόμα κι αν δεν κρύβεται κάτι "βαθύτερο" πίσω από την περιέργεια, αξίζει να δοκιμάσετε. Καλύτερα να μετανιώνεις για κάτι που έκανες, παρά να απορείς μια ζωή για το πώς θα ήταν άραγε αν όντως το έκανες...
Είναι εκπληκτικό, πόσα πολλά πράγματα μπορείς να μάθεις από μία σχέση που ξαναζεις. Βλέπεις τα λάθη που έκανες και λες "καλά αυτή η συμπεριφορά ήταν δική μου;"
Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Καμιά φορά αντιλαμβάνεσαι και γιατί τελείωσε η σχέση εκείνη. Όλες oι νύχτες που ξόδεψες κλαίγοντας με λυγμούς, απορώντας για το τι λάθος έκανες φαίνονται πλέον μακρινές. Καταλαβαίνεις τι έφταιγε... Ποιος έφταιγε.
Τη δεύτερη φορά όλα είναι αλλιώτικα. Πιο ανάλαφρα, πιο χαλαρά. Ίσως είναι επειδή πλέον είσαι πιο οικείος με τον άλλο, επειδή ήδη γνωρίζεις ένα κομμάτι του εαυτού του.
Αλλά να... Υπάρχουν και αρνητικά. Λείπει ο ενθουσιασμός, η ανεμελειά... Ξαφνικά νιώθεις ότι όλα γίνονται μηχανικά. Όλα γίνονται τυπικά. Ίδιες κουβέντες, ίδια μηνύματα. Κι αυτό με ενοχλεί. Γιατί έχω αλλάξει. Όπως είπες κι εσύ, "τώρα είναι μια νέα αρχή". Οπτικά είμαι η ίδια. Μέσα μου όμως άλλαξα. Κι εσύ. Οπότε μην προσποιείσαι. Μην καταφεύγεις στον εύκολο δρόμο. Δείξε μου ότι προσπαθείς να με μάθεις. Επειδή ζήσαμε κάτι τότε, δε σημαίνει ότι αυτό που ήμουν, είμαι. Χρειάζεται αγώνας, προσπάθεια. Είναι δύσκολο. Γι'αυτό επιμένω, πρέπει να το θες μ'όλη σου την καρδιά.

"Εξακολουθώ να σκέφτομαι αν έκανα το σωστό. Φοβάμαι ότι σε αδίκησα. Φοβάμαι ότι δεν ήμουν αρκετά υπομονετική. Γι'αυτό συγνώμη. Αν όμως ήσουν αγάπη, θα το ένιωθα..."

2 σχόλια:

  1. Είναι εκπληκτικό, πόσα πολλά πράγματα μπορείς να μάθεις από μία σχέση που ξαναζεις. Βλέπεις τα λάθη που έκανες και λες "καλά αυτή η συμπεριφορά ήταν δική μου;"
    θα κρατήσω αυτή την φράση hopeless romantic και θα σχολιασω πάνω σε αυτό πως όντως μέσα που μια σχέση που ξαναζείς αναρωτιέσαι κάποιες φορές..μα έγω ήμουν?εγώ αντιδρούσα έτσι?εγώ συμπεριφερόμουν ετσι? ενω στην αρχή σχεδόν πάντα έλεγα εγώ δεν το εκανα αυτό η μάλλον η σωστή έκφραση είναι πως δεν το παραδεχόμουν..δεν ήθελα να το συνειδοποιήσω..
    απο την άλλη όμως το να ξαναζήσεις μια σχέση που έζησες όπως είπες και συ "Καμιά φορά αντιλαμβάνεσαι και γιατί τελείωσε η σχέση εκείνη. Όλες oι νύχτες που ξόδεψες κλαίγοντας με λυγμούς, απορώντας για το τι λάθος έκανες φαίνονται πλέον μακρινές. Καταλαβαίνεις τι έφταιγε... Ποιος έφταιγε.
    Τη δεύτερη φορά όλα είναι αλλιώτικα. Πιο ανάλαφρα, πιο χαλαρά. Ίσως είναι επειδή πλέον είσαι πιο οικείος με τον άλλο, επειδή ήδη γνωρίζεις ένα κομμάτι του εαυτού του."
    αλλά ίσως τώρα που είναι αλλιώτικα τα πράγματα και ΕΙΝΑΙ Η ΝΕΑ ΑΡΧΗ τα πράγματα λειτουργούν πιο μηχανικά..
    αφού όντοσ ήταν η ιδανική σχέση για σένα..για μένα για τον καθένα..γιατί τελείωσε?γιατί να πρέπει να ξαναρχήσει?
    δυστυχώς ή ευτυχώς όλα γίνονται για κάποιο λόγο και όλα έχουν την αιτία τους..
    κάποτε μπορεί να μάθουμε..
    κάποτε όχι..
    και απλά μας μένουν τα γιατί και συνεχίζουμε
    όπως μπορούμε και όπως θέλουμε..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Γεια σου ανώνυμε! Συγνμώμη που φάνηκα αγενής και δεν σου απάντησα, απόψε έτυχε να δω το σχόλιο σου!
    Λοιπόν, χαίρομαι που συμφωνείς με αρκετά από όσα έγραψα.. Καμιά φορά αν και είναι δύσκολο, είναι καλό να βρίσκουμε τα λάθη μας και να τα αναγνωρίζουμε έτσι ώστε να μη χρειαστεί να τα επαναλάβουμε και σε μια άλλη σχέση.
    Όσον αφορά το τελευταίο σημείο που έθιξες, δε διαφωνώ.. έξαλλου από την αρχή δήλωσα πως αν ήταν "ιδανική" η σχέση, δε θα τελείωνε.. Με ρωτάς γιατί πρέπει να ξαναρχίσει. Δε σημαίνει ότι θα αρχίσει με σκοπό να συνεχιστεί και να καταλήξουμε να υποφέρουμε πάλι. Απλά να.. Είναι μια ευκαιρία να.. επανεξετάσουμε μια χαμένη υπόθεση ας πούμε. Δε λέω ότι είναι και το σωστό βέβαια. Και άσε που είναι και ένας τρόπος για να μας φύγουν εκείνα τα αναπάντητα γιατί!
    "συνεχίζουμε
    όπως μπορούμε και όπως θέλουμε.." η ζωή συνεχίζεται:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή