"Εάν όλα χάνονταν κι έμενε εκείνος, θα συνέχιζα να υπάρχω. Κι αν όλα έμεναν κι εκείνος χανόταν, το Σύμπαν θα μετατρεπόταν σε μια δύναμη ξένη. Δε θα αποτελούσα μέρος του. Η αγάπη μου για τον Λίντον είναι όπως το φύλλωμα του δάσους: οι εποχές θα την αλλάξουν, το γνωρίζω, όπως ο χειμώνας αλλάζει τα δέντρα. Η αγάπη μου για τον Χίθκλιφ μοιάζει με τους αιώνιους κρυμμένους βράχους -μια πηγή ελάχιστης ορατής απόλαυσης, μα απαραίτητη. Νέλλυ, είμαι ο Χίθκλιφ - είναι πάντοτε, πάντοτε στο μυαλό μου - όχι σαν ευχαρίστηση, περισσότερο από ότι είμαι εγώ στον εαυτό μου, αλλά ως το ίδιο μου το είναι -γι'αυτό μη μιλήσεις για το χωρισμό μας ξανά -είναι αδύνατος."
~Κάθριν Έρνσο, Ανεμοδαρμένα Ύψη
