"Μου δείχνεις πόσο απάνθρωπη υπήρξες -απάνθρωπη και λανθασμένη. Γιατί με περιφρόνησες; Γιατί με πρόδωσες με την ίδια σου την καρδιά, Κάθι; Δεν έχω ούτε ένα λόγο παρηγοριάς -το αξίζεις. Σκότωσες τον εαυτό σου. Ναι, μπορείς να με φιλήσεις και μπορείς να κλάψεις. Και να αποσπάσεις τα φιλιά μου και τα δάκρυα μου. Θα σε καταστρέψουν. Θα είσαι καταραμένη. Με αγάπησες -τότε ποιο δικαίωμα είχες να με αφήσεις; Ποιο δικαίωμα -απάντησέ μου- για το φτηνό έρωτα που ένιωσες για τον Λίντον;
Διότι ούτε η μιζέρια, ούτε ο ξεπεσμός και ο θάνατος, και τίποτα από όσα θα μπορούσε ο Θεός ή ο Σατανάς να προκαλέσει θα μας χώριζαν, εσύ, με τη δική σου θέληση το έπραξες. Δε ράγισα την καρδιά σου, εσύ τη ράγισες -και ραγίζοντας την, ράγισες και τη δική μου. Πολύ χειρότερα για μένα, που είμαι δυνατός."
Ανεμοδαρμένα Ύψη
αχχχχχχ
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνα αχχ τι θα μας κάνει :)
ΑπάντησηΔιαγραφή