Chapter 3

Lessons learned in 2022

- Να μην πέφτω με τα μούτρα και γενικά να μην ενθουσιάζομαι με το παραμικρό

- Να κρατώ τον εαυτό μου για τον εαυτό μου και να ξέρω πότε να μοιράζομαι τις σκέψεις και τα συναισθήματά μου και με ποιον

- Ότι καλύτερα είναι να κοιμάσαι σε ένα κρεβάτι μόνος και με γεμάτη την καρδιά, έχοντας καθαρή τη συνείδησή σου, παρά να μοιράζεσαι ένα κρεβάτι με μισή καρδιά

- Ότι οι άνθρωποι μπορούν να σε εκπλήξουν δυσάρεστα και να ανατρέψουν τις προσδοκίες σου, χωρίς απαραίτητα να φταίνε αυτοί, οπότε καλύτερα να κρατάς μικρό καλάθι 

- Ότι δύο άνθρωποι μπορεί να είναι αξιόλογοι, αλλά να θέλουν διαφορετικά πράγματα από τη ζωή τους, χωρίς αυτό να καθιστά κάποιον "κακό"

- Ότι καλύτερα είναι να λες αυτό που θέλεις εξαρχής, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει ότι θα χαλάσει η μαγεία... Έτσι κι αλλιώς, αν κάτι δεν πρόκειται να κρατήσει στο χρόνο, αργά ή γρήγορα θα τελειώσει

- Αν δε νοιαστεις εσύ για τον εαυτό σου, δε θα το κάνει κανένας για εσένα

- Η υγεία έρχεται πρώτα απ'όλα και πάνω απ'όλα

- Ότι πρέπει να συνεχίσεις να πολεμάς γι'αυτά που θες, οποίο και αν είναι το αντίτιμο

- Ότι μου αξίζει να αγαπηθώ, ακόμα κι αν δεν είμαι τέλεια... Έτσι κι αλλιώς, η προσωπική εξέλιξη και ανάπτυξη του εαυτού μας είναι μια συνεχής αναζήτηση που συμβαίνει (και πρέπει να συμβαίνει) σε όλα τα στάδια της ζωής μας

- Ότι πρέπει να πιστεύω περισσότερο σε μένα και στις δυνατότητές μου

Εύχομαι ο καθένας να έχει υγεία και ευτυχία για το νέο έτος και να είναι σε πλήρη αρμονία με τον εαυτό του αλλά και τους γύρω του...

Καλό νέο έτος

Cheers to a better year

Chapter 2

New Year's Resolution

Προς εαυτόν:

No more, will your life be self-destructive.

Chapter 1

She was no longer interested 

to chase after 

whatever,

or

whomever, didn't deserve her

nor was she willing to settle for less anymore,

so she found peace; in solitude*

*solitude: "loneliness involves an involuntary type of social pain caused by a lack of connection, regardless of physical proximity to other people. In other words, loneliness is a sense of isolation that persists even when other people are present.

Solitude, in contrast, is the choice to be alone and use that time either for reflection or simply enjoyment in one's own company. It’s about being present with one’s self rather than the lack of company." 

The return

I came here.

I came here, today.

I came here today, because I feel.

I came here today, because I feel... disconnected.

I came here today because going to a shrink feels too mainstream.

I came here today because going to a priest, well... It's just not like me.

I came here today because it feels like going back to a place long-lost, a place that is thousands of miles away; nonetheless, a place still existing.

Almost like a safety net, more like a last resort.

A remnant of what felt like a superpower... 

You see, after I gave up writing, I convinced myself I could finally start to live, to be in the moment, but little did I know that thoughts would overwhelm me - even more.

Ah, the thoughts...

All kinds of thoughts; the worries, the memories, the good, and the bad.

How I wish I could find a way OUT.

Out of them all, and into life.

So, I came here, today.

Not to be heard.

Not to be seen.

Not to be felt.

Not to be understood.

Not to be validated.

I came here, today, because it feels good to act.

Writing is an action, and I bet you a very empowering one.

But who cares about power?

I came here, today, because I want to feel free.

I want to set my mind free, even if it's just for what? Ten? Fifteen minutes?

Getting some of this weight out of my system (action), makes me feel good (reaction).

I came here, today, alone, to scream in silence!

I came here, today, because this is my metaphorical way of standing on the edge of the world and screaming my heart and soul out, at.... I don't know, perhaps the universe.

Without fully knowing why, but with some clarity which still lies within me, I chose to come here, today, to connect...