αλ(ήθ)ειες και ψ(έματα)

Μας τέλειωσαν κι αυτά πια.

Κι όμως, δεν μπορείς να πεις ότι ξέρεις την αλήθεια.

Κι ίσως να μην τη μάθεις ποτέ. Ίσως αλήθεια να είναι ό,τι βλέπεις. Κι ό,τι βλέπεις είναι πλήρως υποκειμενικό.

Ίσως και να συμφωνείς, ίσως να πιστεύεις κι εσύ ότι "ευλογημένος είναι εκείνος που δεν προσμένει τίποτα γιατί έτσι δεν είναι δυνατό να απογοητευτεί." Ίσως, πάλι, το τίποτα να είναι μια ακόμη απογοήτευση. Μια μικρή παραίτηση.

Τι ωφελεί να παραιτείσαι από κάτι που ξέρεις ότι δεν πρόκειται να σε εγκαταλείψει;
Από κάτι που έχει εισχωρήσει μέσα σου, τόσο αργά και ανεπαίσθητα που δεν μπόρεσες να το αντιληφθείς, δεν μπόρεσες να το προλάβεις και αντί να το νικήσεις, σε κέρδισε;

Κι αν παραιτείσαι λογικά είναι επειδή έτσι έμαθες να κάνεις. Έτσι σε έμαθαν να κάνεις. Σ'έμαθαν να διαπραγματεύεσαι ακόμα και με την ίδια σου την ύπαρξη. Σ'έμαθαν να γίνεσαι ο ρήτορας του εαυτού σου. Και τα ψ(έματα) να γίνονται αλ(ήθ)ειες, σα να λέμε ηθικές αξίες. Κι οι αλ(ήθ)ειες οι δικές σου, αυτές που φωνάζουν μέσα σου, αυτές που ρέουν μες στο αίμα σου να καίνε, να σε καίνε βαθιά μέχρι που να ομολογήσεις ότι πρόκειται για ψ(έματα).

Όταν η μελέτη γίνεται αγάπη...

"Μου δείχνεις πόσο απάνθρωπη υπήρξες -απάνθρωπη και λανθασμένη. Γιατί με περιφρόνησες; Γιατί με πρόδωσες με την ίδια σου την καρδιά, Κάθι; Δεν έχω ούτε ένα λόγο παρηγοριάς -το αξίζεις. Σκότωσες τον εαυτό σου. Ναι, μπορείς να με φιλήσεις και μπορείς να κλάψεις. Και να αποσπάσεις τα φιλιά μου και τα δάκρυα μου. Θα σε καταστρέψουν. Θα είσαι καταραμένη. Με αγάπησες -τότε ποιο δικαίωμα είχες να με αφήσεις; Ποιο δικαίωμα -απάντησέ μου- για το φτηνό έρωτα που ένιωσες για τον Λίντον;
Διότι ούτε η μιζέρια, ούτε ο ξεπεσμός και ο θάνατος, και τίποτα από όσα θα μπορούσε ο Θεός ή ο Σατανάς να προκαλέσει θα μας χώριζαν, εσύ, με τη δική σου θέληση το έπραξες. Δε ράγισα την καρδιά σου, εσύ τη ράγισες -και ραγίζοντας την, ράγισες και τη δική μου. Πολύ χειρότερα για μένα, που είμαι δυνατός."

Ανεμοδαρμένα Ύψη

"Πόσο θυμάμαι έντονα...

Κάθε στιγμή -ίσως τις τελευταίες περισσότερο. Το χέρι μου που το κράτησες σφιχτά".