Δεν κατάφερα μέχρι σήμερα να διαβάσω ολόκληρο το "Αναζητώντας Κροκανθρώπους" του Άσιμου. Ίσως και να επανέλθω κάποια στιγμή. Συχνά εκφράζει σκέψεις και συναισθήματα με έναν αρκετά ωμό και κυνικό τρόπο, που ίσως κάποιους να τους ενοχλεί και να τους κάνει να πιστεύουν πως έτσι χάνεται και η ουσία. Εμένα μου μιλά με κάποιον τρόπο ή με τα δικά του λόγια "είναι σχετικός με μένα". Ίσως εξηγήσω και γιατί και πώς κάποτε μέσα από τις "ιστορίες μου". Μου έχει λέιψει το γράψιμο. Μου έχει λέιψει το διάβασμα. Και με το διάβασμα, δεν εννοώ αυτό του Πανεπιστημίου -που ούτως ή αλλιώς κάνω- αλλά το κυνήγι της γνώσης. Το ψάξιμο γενικότερα. Αυτά που έβγαζα εδώ πέρα κάποτε. Ισχύει τελικά, πως όταν αφήνεις κάτι σε αφήνει και αυτό με τον δικό του τρόπο. Λοιπόν, σήμερα δειλά δειλά κάνω μια προσπάθεια να φέρω πίσω αυτό που μ'άφησε. Μέσα από το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον -τον χρόνο. Κι αυτό το απόσπασμα μου μιλά σε διάφορους χρόνους.
"Δε μ’ ενδιαφέρει αν τη βρίσκεις στο γαμήσι. Δεν μ’ ενδιαφέρει άμα λες
πως πηδιέσαι με τρεις και ευτυχώς που ήταν τρεις γιατί δεν είχες άλλες
τρύπες να χρησιμοποιήσεις. Δε μ’ ενδιαφέρουν όλα αυτά που λες γιατί
άμα θες να ξέρεις εγώ δε μπορώ να χρησιμοποιώ άσχετους από μένα, έξω
από μένα, και τελείως διαφορετικούς απο μένα για να βουλώσω τις τρύπες
μου απλώς. Ακριβώς εγώ διαλέγω έτσι, σύ αλλοιώς. Εγώ έχω πια κόψει με
τους άσχετους, τους έξω από μένα.
Κρατώ ελεύθερες τις τρύπες μου και στον αέρα ανοιχτές, παρά
τοιουτοτρόπως χρησιμοποιημένες. Δε τη βρίσκω με τους άσχετους. Παρ’ όλα
αυτά εσένα σε βρίσκω σχετική με μένα. Αλλά τη βρίσκεις με τους
άσχετους. Εμένα δεν έψαξες ποτέ σου να με βρεις. Θα βουλώναμε τις
τρύπες μας και θα ήτανε συνάμα κι ανοιχτές για τον καθένα σχετικό με
μας. Έτοιμες για να ρίξουν το υγρό τους πυρ σ’ αυτή την κοινωνία που
μας καίει. Κι όχι να το καταπίνουν τα σωθικά μας.
Δεν αυτοκτονώ εγώ έτσι. Εγώ ζω αυτοκτονώντας.
Πιο δύσκολα από σένα ίσως."
Πολλά δυνατός! Αλλά άμα τον άλλο εν τον ενδιαφέρει να την βρίσκει με τους άσχετους,γίνεται άσχετος - άσχετο, απλά ήρτε μου θκιαβάζοντάς το :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητό Triolouin,
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα διαφωνήσω μαζί σου σε αυτό το σημείο. Σύμφωνοι, το να βάζεις τον εαυτό σου σε μια Χ όμαδα και τον υπόλοιπο κόσμο σε μια Ψ όμαδα, η οποία στην προκειμένη περίπτωση είναι η ομάδα των "άσχετων", ίσως να ακούγεται λίγο σνομπ κίνηση και να σε καθιστά όπως λες και εσύ άσχετο που μόνο σου στο τέλος! Σίγουρα ο Νικολάκης δεν ήταν και το πιο κοινωνικό ον πάνω στον πλανήτη γη, όμως αποφάσισε να διαλέξει ένα δρόμο, και μάλιστα ένα δρόμο δύσβατο. Και μ'αυτά που γράφει πιστεύω ότι θέλει να στείλει μηνύματα, όχι μόνο σε γκομενικό επίπεδο αλλά και σε επίπεδα μεγαλύτερου φάσματος, κοινωνικό, πολιτικό λογού χάρην. Γενικά, το να παραδέχεσαι πως είσαι κάτι άλλο από τους άσχετους σε καθιστά και σένα άσχετο, αλλά ταυτόχρονα και σχετικό. Ή για να γίνω πιο κατανοητή, θέλει να είσαι σκληρό καρύδι για να απαρνηθείς τον δρόμο τον εύκολο που επιλέγουν οι πολλοί και να τοποθετήσεις το εγώ σου σε μια τροχιά που ίσως και να είναι αντίθετη σε αυτά που λένε και κάνουν οι άλλοι. Γι'αυτό και μόνο, μαγκιά του του ανθρώπου που δεν ήθελε πάρε δώσε με τους άσχετους!
Θα συμφωνήσω!
ΑπάντησηΔιαγραφή