Η σκέψη μου μαζί σου
Ακούραστος ταξιδιώτης.
Το πρώτο εκείνο βλέμμα,
βαθιά θα μένει χαραγμένο
στη μνήμη μου.
Κάθε λόγος γλυκός,
αιώνια θα με συντροφεύει.
Είσαι εκεί, και παραπέρα
σε μέρη μακρινά μπορεί να βρίσκεσαι.
Μα, μη ξεχνάς!
Απέκτησες ένα σπίτι εδώ.
Δυο χέρια κρύα,
καρτερικά θα προσμένουν
κάθε σου επιστροφή,
θα δέχονται
θα καλωσορίζουν...
24.12.10 ώραν: 9:50 π.μ.
Υποσημείωση: Σε σένα, που σ'αρέσει η ποίηση. Σε σένα, γιατί με "διάβασες" και με "μελέτησες". Σε σένα, γιατί ακούς όλα αυτά που δεν ακούγονται, γιατί βλέπεις πέρα απ'τα μάτια, βλέπεις στ' άδυτα της ψυχής τι καθρεφτίζεται, σε σένα, γιατί είναι γαλήνια η σιωπή σου, σοφή και ηθική... Σε σένα, από μένα, γιατί είσαι φως και έμπνευση και ευλογία, κατάρα όμως, δε θα αφήσω να γίνεις. Σε σένα, μόνο, σε σένα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου