(;)

Όλα χρήζουν απορίας τώρα τελευταία.
Τα ερωτηματικά είναι διασκορπισμένα εδώ κι εκεί, αφημένα σε μισές στιγμές κι ατέλειωτες κουβέντες.
Γιατί;
Γιατί τίποτα δεν είναι όπως παλιά;
Γιατί όλα κινούνται με ταχύτητα φωτός;
Όλα περνούν τόσο γρήγορα. Από τη μια μέρα στην άλλη.
Γεμίζεις για λίγο κι έπειτα τι;
Το απόλυτο άδειασμα;
Γιατί;
Τι φταίει;
Ψηλές προσδοκίες;
Ή μήπως αλλιώτικες;
Κι έπειτα γιατί να προσδοκείς;
Τι σόϊ ελεύθερος είσαι όταν γίνεσαι δέσμιος του χρόνου και της ελπίδας;
"Δεν ελπίζω τίποτα, δε φοβάμαι τίποτα, είμαι ελεύθερος".
Κι όμως, μόνος είσαι δίχως την ελπίδα κι η μοναξιά είναι η χειρότερη φυλακή.
"Ελευθερία χωρίς αγάπη είναι ποτάμι χωρίς νερό".