Πέμπτη 18 Νοεμβρίου 2010

Το χειρότερο ποστ ever. (I hate how my mind works.)

Life sucks.
And then, you die, if you're lucky enough.
"Να τους αλλάξεις δεν μπορείς."
-"Μα είναι άδικο. Υποκρίνονται."

Μάθημα Ημέρας: ΣΥΛΛΟΓΙΣΜΟΙ.
Νιώθω ηλίθια. (προκείμενη 1)
Είσαι ό,τι νιώθεις. (προκείμενη 2)
ΑΡΑ, είμαι ηλίθια. (συμπέρασμα)

Και ξέρεις γιατί;
Διότι, θέλω να'μαι αληθινή και θέλω να δεθώ and I want to be something special for somebody.
Θέλω και εγώ να γίνω κάποιου η αλεπού.
Θέλω.  Ναι, είναι δική μου επιθυμία, προφανώς γι'αυτό συντάσσεται στο πρώτο πρόσωπο ενικού κι όχι στο δεύτερο ή το τρίτο.
Δε με πιέζει κανείς. Όταν γράφω για φθινόπωρα και χειμώνες και σκιές είναι γιατί το θέλω. Κι όταν πιστεύω πως είναι ό,τι καλύτερο έχω γράψει, δεν είναι γιατί είναι κανένα αριστούργημα, αλλά γιατί είναι ό,τι πιο βαθύ και ειλικρινές υπάρχει μέσα μου.
Γίνομαι ευάλωτη γιατί το επιλέγω. Βέβαια, το ότι είμαι ευάλωτη είναι κυρίως αποτέλεσμα της επιλογής μου και όχι η επιλογή μου αυτό καθ'αυτόν. Η αιτία είναι η βλακεία μου. Είναι οι χαζές μου πεποιθήσεις που αρκετά ειρωνικά συμπίπτουν με τη διδασκαλία του Ιησού(από τον οποίο, θα έλεγαν "οι ειδικοί", πως απέχω μίλια μακρυά).
"Η αγάπη είναι το παν. Η αγάπη στο τέλος πάντα νικά." Κι ύστερα, το απόλυτο χάος.
Ποια αγάπη. (Ναι, σωστά λείπει ένα ερωτηματικό, στη θέση του οποίου βρίσκεται μια ροζ τελεία, διότι έχω βαρεθεί να ρωτώ και το βαρεθήκατε και'σεις.)
Όπως λέμε ποια δημοκρατία, ποια δικαιοσύνη. Κάπως έτσι.
Είναι η παράλογη μου επιθυμία να θελήσει κάποιος να με μάθει και μένα, να με "ξεψαχνίσει", όπως πολύ ηλίθια κάνω εγώ με τους άλλους. Είτε παρατηρώντας τους, είτε συζητώντας μαζί τους.
Όμως, έχουμε ελευθερία!
Το παιχνίδι της ζωής είναι άνευ όρων.
Όλα επιτρέπονται. Ακόμα και τα χτυπήματα κάτω από τη μέση. [...]
"Είναι ο κανόνας της επιβίωσης."
Αν όλοι οι υπόλοιποι γουστάρουν να είναι ψεύτικοι και υποκριτές και διεφθαρμένοι, εγώ δεν έχω κανένα δικαίωμα να τους εμποδίσω. Πρέπει να το δέχομαι(έγκλιση ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗ, χρόνος ενεστώτας, εξακολουθητικός, θα έλεγα). And what if I don't? Then I shall kill myself and rest in peace. (συμβουλή κάποιου προσώπου).

Υ.Γ. Νομίζω, ότι κάπου έχω χαθεί μες το ψάξιμο, κύριε...

*ΤΕΛΟΣ*

1 σχόλιο:

  1. Με αυστηρούς κανόνες λογικής, ο συλλογισμός σου δεν είναι λογικά ορθός, γιατί, αν και έγκυρος, δεν είναι αληθής, εφόσον η δεύτερη προκείμενη είναι μια άποψη και όχι μια αυταπόδεικτη αλήθεια. Άρα, εφόσον το συμπέρασμά σου δε στηρίζεται σε αληθείς προκείμενες, δεν είναι ούτε αυτό αληθές. Ως έγκυρος και μη αληθής, ο συλλογισμός σου δεν είναι λογικά ορθός.
    Όσο για την εγκυρότητα, και αυτή - έξω από τους τυπικούς κανόνες - αμφισβητείται, γιατί δεν είναι δυνατόν να συνδέεις απόλυτα το "είναι" με το "αισθάνομαι".
    Άρα λοιπόν, κορίτσι μου τίποτε δε σε εμποδίζει να συμφωνείς με τις πανανθρώπινες αξίες, τις οποίες η εποχή μας φυσικά αμφισβητεί και καταπανά. Και για να ξανάρθω στους συλλογισμούς, μην προχωράς από επιμέρους συμπεριφορές σε αυθαίρετες γενικεύσεις και να απογοητεύεσαι.
    Επαναλαμβάνω. Το μόνο βέβαιο είναι το αβέβαιο, κι εδώ είναι η γλύκα της ζωής, να προσπαθείς να κατανοήσεις τι γίνεται.
    Ταυτότητα: Αυτή που λατρεύει τους συλλογισμούς γιατί τη βοηθούν στην προσπάθειά της να κατανοεί τα συναισθήματα και τις ενέργειες του εαυτού της και των άλλων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή