"Η αγάπη δεν είναι αρκετή".
-Μα αν δεν είναι αρκετή, τότε δεν είναι αγάπη.
Σωστό;
Ναι, πρόκειται για ένα ακόμη παιχνίδι με τις λέξεις.
Αλλά οι λέξεις αποκτούν το νόημα που τους δίνουμε.
Πάντοτε. Η αγάπη είναι αρκετή, έτσι αποδείχτηκε τουλάχιστον.
Αν δεν είναι, τότε γιατί να λέγεται αγάπη;
Γιατί να υποβιβάζουμε την έννοια της αγάπης αν δίπλα της θα τοποθετήσουμε κάποια στιγμή την έννοια της ανεπάρκειας;
Νομίζω πως ανεπάρκεια και αγάπη δεν πάνε μαζί. Η αγάπη ΕΙΝΑΙ αρκετή. Αρκεί, φτάνει, και περισσεύει. Τουλάχιστον πάντα έτσι τη φανταζόμουν, σαν μια πηγή χωρίς τέλος.
Κι η γνώμη μου είναι πως αν σε κάποιον "τελείωσε" και δεν του φαίνεται αρκετή, είναι επειδή προφανώς...
Θέλω να πω πως στην αγάπη μπορεί να υπάρχει αρχή, αλλά όχι τέλος.
Αλλά βέβαια, εδώ και πάλι είναι θέμα αντίληψης του κόσμου και των εννοιών. Οπότε, κάλλιστα ο καθένας θα φροντίσει να πει ότι η αγάπη έχει πολλά πρόσωπα και ότι δεν ορίζεται. Σωστό κι αυτό.
Ακόμα κι έτσι όμως, υπάρχουν πράγματα που φωνάζουν από μίλια τι ΔΕΝ είναι αγάπη. Κι ίσως αυτά λίγο ή πολύ να ισχύουν για όλους. Η αδιαφορία για παράδειγμα σίγουρα δεν είναι αγάπη κι ούτε θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ πώς στο καλό θα μπορούσε να είναι.
Να μου επιτρέψεις να διαφωνήσω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ αγάπη από μόνη της, όσο δυνατή κι αν είναι, κι όσο γερά κι αν είναι τα θεμέλια της, δε φτάνει.
Οι ανθρώπινες σχέσεις, δεν είναι μόνο αγάπη. Αν ήταν, τα πράγματα θα ήταν ελάχιστα ευκολότερα. Είναι όμως κι άλλα πράγματα. Όπως η επικοινωνία, η ανεκτικότητα, οι συνθήκες, οι άνθρωποι.
Η αγάπη από μόνη της δε μπορεί να κρατήσει μαζί δυο ανθρώπους. Μπορεί όμως να τους βοηθήσει να το κάνουν.
Η αγάπη από μόνη της δε μπορεί να κάνει θαύματα.
Δυστυχώς, χρειάζονται κι άλλα πράγματα, πιο... χειροπιαστά.
And that's life...
Κανένα απολύτως πρόβλημα με τη διαφωνία σου, όποιος έχει επιχειρήματα είναι ευπρόσδεκτος να ανατρέψει τις απόψεις μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι ανθρώπινες σχέσεις, σύμφωνοι, δεν είναι μόνο αγάπη, αλλά είναι και αγάπη.
Αυτά που αναφέρεις περί επικοινωνίας και συνθηκών μπορούν να υπάρξουν και χωρίς την αγάπη. Θέλω να πω πως αν επικοινωνείς με κάποιον δεν είναι αυτονόητο ότι τον νοιάζεσαι κιόλας ή ότι τον αγάπας. Μπορεί να το κάνεις από υποχρέωση, δηλαδή αν σε αναγκάζουν ή συνθήκες, ή μπορεί να το κάνεις απλώς για να σκοτώνεις την ώρα σου.
Σίγουρα και αυτό ονομάζεται σχέση, αλλά δεν είναι αγάπη.
Η πραγματική αγάπη μπορεί και κάνει και θαύματα. Αν σκεφτείς μόνο πόσο αλλάζει η σκοπιά από την οποία βλέπεις τα πράγματα όταν νιώθεις την αγάπη...
Να μου επιτρέψεις να τονίσω ότι ποτέ δεν ανέφερα στις αναρτήσεις μου ότι η ζωή είναι εύκολη. Απλώς υπάρχουν και πράγματα που θα μπορούσαν να την έκαναν πιο απλή. Σε καμιά περίπτωση δε θα μπορούσα να φανταστώ πώς η αγάπη θα μπορούσε να τη δυσκολέψει όμως.