Για όσους ανησυχούν

Καλησπέρα! Αυτή εδώ η ανάρτηση όπως θα έχετε ήδη διαπιστώσει, προορίζεται για όσους ανησυχούν. Επιτρέψτε μου όμως, να την αφιερώσω ειδικότερα σε μια αγαπημένη φίλη που μου εξέφρασε τις ανησυχίες της για το μέλλον της.
Καταρχάς, θα ήθελα να σε θυμίσω ότι το μέλλον είναι το ίδιο τρομαχτικό για όλους μας. Κι όταν αναφέρομαι σε όλους, δεν εννοώ μόνο όλους εμάς που θα τελειώσουμε το σχολείο και έχουμε ακούσει εκατοντάδες φορές το "πρέπει να αποφασίσεις τι θα κάνεις στη συνέχεια". Το μέλλον, όντας κάτι άγνωστο κι απρόβλεπτο, είναι συχνά το ίδιο τρομαχτικό για όλους τους ανθρώπους, ασχέτως ηλικίας. Το να εκφράζεις λοιπόν την ανησυχία σου γι'αυτό είναι κάτι απόλυτα φυσιολογικό. Ποιος είδε το άγνωστο και δεν το... φοβήθηκε!
Το ότι σε ανησυχεί παράλληλα, είναι μια ένδειξη ότι θα σε ενδιέφερε όχι μόνο να δεις τη συνέχεια αλλά και να συμβάλεις και εσύ -όσο μπορείς- στη διαμόρφωσή της, που είναι, επίσης, θετικό. Σε σένα λοιπόν που ανησυχείς για το μέλλον σου, σε σένα που νιώθεις ότι σε "σκοτώνουν" κάθε φορά που σε ρωτάνε "τι θα σπουδάσεις" και δεν έχεις μια ικανοποιητική απάντηση να τους δώσεις, σε σένα που θέλεις να τα δοκιμάσεις όλα και δεν ξέρεις από πού ν'αρχίσεις, σε σένα που φοβάσαι ότι θα δεις τον εαυτό σου να μετανιώνει αργότερα για τις επιλογές του, έχω να πω τα εξής:
1. Μην πεισθείς ούτε για μια στιγμή ότι αυτοί που ισχυρίζονται πως έχουν σχεδιάσει τη ζωή τους για τα επόμενα δέκα χρόνια, είναι σίγουροι. Αλλά ακόμα κι αν δείχνουν να είναι, υπάρχει και το αρχαίο ρητό "μηδένα προ του τέλους μακάριζε". Στη ζωή το μόνο σίγουρο είναι ότι τίποτα δεν είναι σίγουρο! Και ξέρεις; Αυτό αν το σκεφτείς καλύτερα έχει πολλή πλάκα και είναι μια αρκετά ενδιαφέρουσα προοπτική γιατί αυτό σημαίνει ότι έχεις τη δυνατότητα να δοκιμάσεις οτιδήποτε ακόμα κι αν δε νιώθεις απόλυτα σίγουρη γι'αυτό, ακόμα κι αν δε νιώσεις ποτέ! Αρκετές φορές, προκύπτουν ωραία πράγματα από τα... κατά λάθος.
2. Αυτό στο έχω πει ξανά -κάπως διαφορετικά βέβαια- αλλά τώρα βρήκα την κατάλληλη φράση, αυτή τη φορά από μια γαλλική παροιμία που λέει: "το πρώτο βήμα οδηγεί κάποιον στο δεύτερο". Αν λοιπόν νιώθεις ότι έχεις χαθεί μέσα στην πληθώρα των επιλογών που έχουν απλωθεί μπροστά σου και φωνάζουν "διάλεξε εμένα και όχι την άλλη!" μην κάνεις το μοιραίο λάθος να μη διαλέξεις καμία στο τέλος και να μείνεις με άδεια χέρια! Κάθε φορά που κάνεις μια επιλογή εξάλλου, τα δεδομένα ανακατατάσσονται και παίρνουν μια καινούρια τροπή, που μπορεί και να τη βρεις ευχάριστη. Ήδη μου έχεις πει πολλά πράγματα που θα σε ενδιέφερε να κάνεις, οπότε αυτό μην το βλέπεις ως πρόβλημα, απλώς θέσε κάποια προτεραιότητα ή διάλεξε αυτό που σε εκφράζει περισσότερο μια δεδομένη περίοδο!
3. Ακόμη κι αν δεν καταλήξεις πουθένα μετά από όλα αυτά, μη χολοσκάς! Ο χρόνος είναι σίγουρα σημαντικός, αλλά το γεγονός ότι μπορεί και να μη νιώθεις έτοιμη για σπουδές σε κάτι μήνες, δε σημαίνει ότι θα βρεθείς σε μειονεκτική θέση ούτε ότι δεν υπάρχουν εναλλακτικοί τρόποι να τον αξιοποιήσεις! Υπάρχουν τόσοι και τόσοι που παράτησαν στη μέση τις σπουδές τους γιατί ξαφνικά συνειδητοποίησαν ότι δεν ήταν αυτό που επιθυμούσαν. Κι άλλοι τόσοι που άντεξαν και τελείωσαν πάραυτα, και τελικά κατάφεραν να βρουν ποικίλους τρόπους ώστε να συνεχίσουν να κάνουν αυτό που πραγματικά αγαπούσαν. Η επαγγελματική αποκατάσταση είναι σίγουρα ένα θέμα που χρήζει ανησυχίας, αλλά στις μέρες μας σχεδόν όλα τα επαγγέλματα είναι κορεσμένα οπότε δεν αξίζει να μαζοχίζεσαι σπουδάζοντας κάτι που δεν πρόκειται ν'αγαπήσεις ποτέ. Κι είμαι σίγουρη ότι υπάρχουν πράγματα με τα οποία ασχολείσαι -πράγματα που σου αρέσουν- οπότε κάνε αυτό που αγαπά η ψυχούλα σου και άσε τους... μελλοντολόγους να λένε ο καθένας το μακρύ και κοντό του!
4. Η ζωή είναι στα χέρια σου. Όχι, δεν είναι άλλη μια ουτοπία, ούτε άλλη μια ωραιολογία. Είναι απλώς μια αλήθεια. "Έχεις τα πινέλα, έχεις και τα χρώματα, ζωγράφισε τον παράδεισο και μπες μέσα". Αυτό, από 'σενα το έμαθα(καλά, το 'πε ο Καζαντζάκης αλλά εσύ μου το 'μαθες). Και μη σε νοιάζει έαν δεν μπορείς να τον αποδόσεις καλά επάνω στο χαρτί της πορείας σου. Υπάρχει πάντα και το... σβηστήρι για να κάνεις τις απαραίτητες διορθώσεις στις ατέλειες αυτού του σχεδίου. Δεν υπάρχει τέλεια ζωή, δεν υπάρχουν τέλειοι άνθρωποι που να ξέρουν εικοσιτέσσερις ώρες το εικοσιτετράωρο τι τους γίνεται, και εν τέλει, δεν υπάρχουν ούτε τέλειες αποφάσεις που οδηγούν στο τέλειο μέλλον. Τίποτα δεν έρχεται με εγγυήσεις. Το να μπορείς να επεμβαίνεις στη ζωή σου και να την πλάθεις κατά πώς θέλεις και ονειρεύεσαι, είναι προνόμιο. Νιώσε το λοιπόν, γιατί έχεις δύναμη, όλοι έχουμε. Το θέμα με αυτή, βέβαια, είναι πώς θα την αξιοποιήσεις. Κι εδώ για να 'μαι ειλικρινής, χρειάζεται εξυπνάδα. Κι αυτή τη διαθέτεις.
Μην ανησυχείς λοιπόν που ανησυχείς, είναι καλό αυτό, αν και κάποιες φορές είναι και λίγο κουραστικό. Έχεις ήδη συμπληρώσει ένα βασικότατο βήμα στην πυραμίδα της ζωής. Να δεις που όλα θα πάνε καλά...