απαλά η βροχή
σ'αγαπώ
το ίδιο γλυκά και τρυφερά
όπως εκείνη χαϊδεύει το χώμα.
Τη νύχτα αυτή που φυσά
δυνατά ο άνεμος
σ'αγαπώ
το ίδιο έντονα και παθιασμένα
όπως αυτός λυγίζει τα κλωνάρια των δέντρων.
Τη νύχτα αυτή και κάθε νύχτα
με φεγγάρι ή χωρίς
σ'αγαπώ
κι εύχομαι στα αστέρια για σένα
κρυφά
κι εκείνα, ακούνε τις ευχές μου
γιατί σαν σε αντικρύζω ξανά
στου ήλιου το πρώτο φως
μέσα μου νιώθω την αλήθεια σου
να μ'αγκαλιάζει
το ίδιο ζεστά όπως οι ακτίνες του...
20.2.2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου