Πέμπτη 21 Απριλίου 2011

Αυριο

Κάποιες μέρες δε σε νοιάζει απολύτως τίποτα, εκτός από εκείνα που πραγματικά σε "αποτελούν". Εκτός από εκείνους και εκείνα που χάραξες μέσα σου. Μόνο εκείνα είναι τα ουσιώδη. ΊΣως να μην είναι για κανένα άλλο ουσιωδη εκτος απο εσενα. Ίσως κανείς άλλος να μη νοιάζεσαι γι αυτα που αγαπας, εκτος απο εσενα. Κι ισως αυτο να σε κανει λιγακι εγωιστη. Λοιπον, ο εγωισμος ειναι μικρο εγκλημα μπροστα σε ολα τα αλλα που συμβαινουν, δε συμφωνειτε;
Και ξερετε... Αυτη τη μερα δε μ'ενοιαζε τιποτα αλλο. Και αν πετυχα κατι, ηταν η απολυτη και παταγωδης αποτυχια σε ολα τα υπολοιπα! Δυσαρεστημενη και η καθηγητρια της οδηγησης, δυσαρεστημενοι και οι φιλοι μου που περιμενουν να τους δειξω οτι νοιαζομαι και δε λεω να το κανω. Οχι γιατι δε με νοιαζει. Απλως οχι σημερα. Οχι αυτη τη μερα. Θα μου πειτε, δεν παει ετσι. Δεν ειναι ο,τι θελω εδω σ'ετουτο τον πλανητη. Μα το ξερω και το ξερω πολυ καλα εχω να σας πω! Αλλα θα χρησιμοποιησω το γνωστο κλισε ως αλλοθι για σημερα. Θα πω ξανα το χιλιοειπωμενο "γεννηθηκα χωρις να το θελω, θα πεθανω διχως να το θελω, ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΑΦΗΣΤΕ ΜΕ ΝΑ ΖΗΣΩ ΟΠΩΣ ΕΓΩ ΘΕΛΩ" κι ας ειναι μοναχα για σημερα.
Κι αυριο μερα θα ναι. Αυριο παλι θα ειμαι δυνατη και χαρουμενη για ολους. Αυριο θα χαμογελω τοσο πολυ που θα πονανε οι μυς γυρω απο το στομα μου. Τοσο πολυ. Αυριο θα μαι ξανα ανθρωπος. Αυτο που εσεις ονομαζετε ανθρωπο. Αυριο θα μαι ξανα ενας φιλησυχος ανθρωπος. Αυριο θα διαβασω και θα ειμαι καλη και συνεπης στις υποχρεωσεις μου. Αυριο θα μαι υπευθυνο ατομο οπως παντα. Αυριο θα ναι μια καινουρια μερα. ΣΑ ΝΑ ΜΗ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΙΠΟΤΑ. Ε λοιπον, σ αυτη τη ζωη ολα ειναι θεμα προσποιησης. Οσο πιο καλα προσποιεισαι, τοσο πιο μπροστα πας!!! Ετσι με διδαξε αυτη η μερα. Μα σημερα συγχωρεστε εμενα και το ζωωδη εαυτο μου. Σημερα δεν ειμαστε μαζι σας. Σημερα ειμαστε καπου αλλου. Σ εναν αλλον πλανητη. Που δεν υπαρχει παρα μονο στη φαντασια μας. Συγχωρεστε μας. Αυριο θα επανελθουμε, γεματοι ενεργεια και ορεξη για ζωη, γιατι η ζωη ειναι ωραια μην το ξεχνατε. Αυριο παλι, αυριο δε θα συμβαινει τιποτα... Και θα περασουν τα χρονια και ετσι θα λεμε. Πως ποτε δε συνεβη τιποτα. Πως ολα ηταν μια στιγμη αδυναμιας. Ολοι κανουμε λαθη ε; Ετσι ειναι... Αυριο καλοι μου φιλοι, αυριο...
*Βαριεμαι να βαλω τονους, θα μου το συγχωρεσετε αυτο τουλαχιστον.

1 σχόλιο:

  1. Συμφωνώ σε κάποια από τα πιο πάνω που είπες... όμως κατά την γνώμη μου όλα όσα άτομα πραγματικά θέλεις να είναι γύρω σου τα αναζητάς αυθόρμητα, χωρίς να το σκεφτείς, παίρνεις το τηλέφωνο και επικοινωνείς..
    Δεν λέω υπάρχουν μέρες που θα είσαι σε φάση που θέλεις να μένεις μόνη σου. Φρόντισε να μην συνεχιστεί όμως γιατί μια ζωή την έχουμε και άμα την γεμίσεις με σκέψεις που δεν τελειώνουν ποτέ είναι σαν να την καταστρέφεις...
    Ενδιαφέρσου για τα άτομα που πραγματικά ενδιαφέρονται για εσένα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή