Δευτέρα 6 Ιουνίου 2011

Στη Βουλή ζητούν... σκυλάκια

Εδώ και μισό χρόνο περίπου, άρχισα να ενημερώνομαι και να παρακολουθώ τις πολιτικές εξελίξεις της χώρας μας. Αν και δε διαθέτω εξειδικευμένες γνώσεις στην πολιτική, εντούτοις, θεωρώ ότι η κατανόηση και η διάκριση κάποιων βασικών όρων είναι εφικτή για τον κάθε πολίτη. Θέλω να πω ότι αυτοί οι κύριοι που νέμονται την εξουσία της χώρας δε βρίσκονται σε καλύτερη μοίρα από τον απλό καθημερινό πολίτη.
Βεβαίως, από... οικονομικής απόψεως δεν αμφιβάλλω ουδόλως ότι περνούν ζωή και κότα (πάνω στην πλάτη μας φυσικά!) Στα επί της ουσίας θέματα όμως θεωρώ ότι κανένας από εμάς δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από αυτούς. Και τούτο, διότι οι συγκεκριμένοι άνθρωποι αδυνατούν να ξεχωρίσουν βασικές έννοιες, με βασικότερη αυτή της δημοκρατίας. Ισχυρίζονται δηλαδή ότι εν έτει 2011 στην Κύπρο το πολίτευμα που υπάρχει είναι η δημοκρατία!
Βέβαια, η κάθε λέξη αποκτά κατά βάσην το νόημα και το περιεχόμενο που της αποδίδει ο έχων την εξουσία. Άρα γι'αυτούς είναι αυτονόητο ότι δημοκρατία είναι ένα και το αυτό. Ποιο "αυτό"; Αυτά που λέγουν και αποφασίζουν και πράττουν, αυτά λοιπόν θεωρούν ότι σχετίζονται με τη δημοκρατία. Το μόνο που δεν κατάφερα να καταλάβω ακόμη -και λύστε μου εσείς την απορία αν μπορείτε, είναι αν όντως αυτοί οι πολιτικάντηδες δυσκολεύονται να κατανοήσουν ότι η δημοκρατία σήμερα είναι ανύπαρχτη, άρα... να τους απαλλάξουμε λόγω βλακείας, ή αν εναποθέτουν τις ελπίδες τους στη δική μας βλακεία και περιμένουν να ενστερνιστούμε την κάθε μπαρούφα που ξεστομίζουν... (προσωπικά, τείνω λίγο περισσότερο προς τη δεύτερη εκδοχή!)
Αφού λοιπόν κατέθεσα τη δική μου άποψη ότι σήμερα δημοκρατία με την έννοια του "δήμου" που κρατεί την εξουσία στα χέρια του δεν υπάρχει, θεωρώ απαραίτητο να τεκμηριώσω και τη θέση μου. Ευτυχώς(!) παραδείγματα υπάρχουν πολλά, αλλά προς το παρόν θα ήθελα να σταθώ σ'ένα πιο πρόσφατο γεγονός, την εκλογή του προέδρου της Βουλής που πραγματοποιήθηκε στις 2 αυτού του μηνός. Η όλη διαδικασία μου φάνηκε τραγελαφική, αλλά αποκορύφωμα της απόλυτης υποτίμησης της νοημοσύνης μας κατ'εμέ, υπήρξαν οι δηλώσεις 2 βουλευτών του ΔΗΚΟ όταν πια είχε εκλεγεί στο "αξίωμα" του προέδρου της Βουλής, ο κύριος Ομήρου της ΕΔΕΚ, ο οποίος ήταν ανθυποψήφιος του κύριου Κάρογιαν, του ΔΗΚΟ.
Οι δύο συγκεκιμένοι βουλευτές λοιπόν, κυρία Αθηνά Κυριακίδου και κύριος Άγγελος Βότσης, ξεπρόβαλαν στο προαύλιο της Βουλής εξοργισμένοι και αναστατωμένοι από την "αποστασία" και την "προδοσία" του κύριου Κουλία, ο οποίος αντί να υποστηρίξει το κόμμα του, ψήφισε τον κύριο Ομήρου. Ο κύριος Κουλίας σε δηλώσεις του στο χθεσινό έντυπο της εφημερίδας Φιλελεύθερος(05/06/2011) απάντησε σχετικά με τις κατηγορίες που του επισυνάπτουν περί συνδιαλλαγής: "αυτό είναι προνόμιο και προσόν άλλων που ενομίσαν ότι το κόμμα είναι για να εξυπηρετεί τους ανθρώπους και όχι τις αρχές και αξίες. Εξάλλου, εγώ δεν νοούμαι να διαχωρίσω τα κόμματα από το συμφέρον ενός τόπου. Τα κόμματα έγιναν για να υπηρετούν τον τόπο και το λαό και όχι τις διάφορες καταστάσεις που κατά καιρούς έτυχε να βρεθούν στα διάφορα πόστα και τις διάφορες καρέκλες των κομμάτων".
Δημοκρατία εξάλλου σημαίνει έχω το δικαίωμα να εκφράζω τις θέσεις μου και -γιατί όχι- να διαφοροποιούμαι όταν κρίνω ότι το κοινό καλό του τόπου είναι άλλο από αυτό που υποστηρίζουν οι πολλοί. Φυσικά, εδώ χρειάζεται να γίνει ακόμα μία επισήμανση. Στη Βουλή δε ζητούν ανθρώπους που να έχουν το θάρρος της γνώμης τους. Στη Βουλή ζητούν... σκυλάκια και κατά προτίμηση, σκυλάκια που να μη "γαβγίζουν". Αυτό βέβαια, δεν είναι δημοκρατία. Αυτό λέγεται "σκάσε και ψήφισε αυτόν που θα σου υποδείξω, για να βολέψω κι εγώ τα συμφέροντα μου και για ν'αυξήσεις και εσύ τις πιθανότητες σου να επανεκλεγείς στις επόμενες βουλετικές, μπας κι αγοράσεις εκείνο το κότερο που έβαλες στο μάτι". Γιατί κακά τα ψέματα, η Βουλή αλλά και γενικά το κράτος έτσι έχουν καταντήσει. Δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια επιχείρηση, στην οποία επικρατεί η λογική του "δούναι και λαβείν".
Θα ήθελα πραγματικά να δω τις αντιδράσεις των... προασπιστών της δημοκρατίας και του κοινού καλού, αν τους ανακοίνωναν ότι στη Βουλή θα συμμετείχαν όσοι πολίτες ενδιαφέρονταν, ΧΩΡΙΣ αμοιβή. Πόσοι θα έμεναν άραγε; Ιδού η απορία!

3 σχόλια:

  1. Άκρως ενδιαφέρουσες οι σκέψεις σου. Όσον αφορά την τελευταία σου απορία πιστεύω ότι μπορώ να τη λύσω, ή καλύτερα θα προσπαθήσω να τη λύσω με βάση τις δικές μου σκέψεις. Προσωπική μου άποψη είναι ότι οι Βουλευτές θα έπρεπε να εργάζονται αφιλοκερδώς. Άλλωστε όλοι τους διατηρούν τα επαγγέλματα τους τα οποία συντηρούν αυτούς και τις οικογένειες τους και με το παραπάνω. Ωστόσο θεωρώ πως η επίτευξη της οικονομικής αποκατάστασης δεν αποτελεί στόχο όσων επιθυμούν να εκλεχθούν στο αξίωμα του Βουλευτή. Θα το χαρακτήριζα σαν ένα από τα ευχάριστα "έξτρα" τα οποία συνοδεύουν το αξίωμα αυτό κάνοντας το ακόμη πιο ελκυστικό. Η εξουσία όμως που έχει ένας βουλευτής είναι από μόνη της ισχυρό κίνητρο. Και μόνο το ότι δίνεται η δυνατότητα να υπερασπιστεί κανείς το συμφέρον του τόπου του, όπως του το υποδεικνύουν οι πολιτικές του πεποιθήσεις ή φυσικά το προσωπικό του συμφέρον, είναι ένας σημαντικός λόγος για να διατηρήσει αυτό το αξίωμα ακόμη και αν δεν αμοίβεται.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Το κράτος όμως, υποτίθεται ότι κατασκευάστηκε για να προασπίζει τα συμφέροντα του λαού, είτε αυτά αφορούν θέματα εθνικά, ή οικονομικά, ή κοινωνικά, ή πολιτικά και ούτω καθεξής. Φυσικά, το καλύτερο θα ήταν ο λαός άμεσα να εκφράζει τη δική του βούληση και όχι να εκλέγονται οι δήθεν αντιπροσώποι του στη Βουλή. Είναι ανάγκη επιτέλους να γίνει από όλους κατανοητό ότι όσα δικαιώματα έχουν αυτοί οι κύριοι που καρπώνονται την εξουσία, άλλα τόσα έχεις κι εσύ, κι εγώ και... η γιαγιά μου. Γιατί δηλαδή να θεωρούνται αυτοί πιο ειδήμονες και γιατί να αυτοαναγορεύονται "επαγγελματίες" πολιτικοί; Η πολιτική δεν είναι επάγγελμα και αυτό είναι σημαντικό να το κατανοήσει ο καθένας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Έλληνες, Ελληνοκύπριοι και Ευρωπαίοι πολιτικοί πόσα ΔΙΣ ΕΥΡΟ νομίζετε μπορούν να χωρέσουν οι τάφοι σας ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή