Κι ό,τι βλέπεις μπορεί να'ναι αλλιώς... |
Για άλλη μια φορά υποκλίνομαι στα παράξενα και "ανώμαλα" της ανθρώπινης φύσης και ειδικότερα της ανθρώπινης στάσης απέναντι στο θέμα αγάπη. Να διευκρινίσω για όσους δε γνωρίζουν ότι έχω πλήρη επίγνωση ότι "αγάπη" σημαίνει και κάτι διαφορετικό για τον καθένα και ότι υπάρχουν πολλά είδη αγάπης-κι αυτό το γνωρίζω.
Αλλά έλεος!
Είναι άξιον απορίας το πώς καταφέρνουν μερικοί άνθρωποι να θεωρούν ότι αγαπά μόνον εκείνος που εμφανίζεται από το πουθενά σαν "σωτήρας". Δε λέω, είναι ωραία η αίσθηση ότι κάποιος είναι ο υπερ-ήρωας μας, ότι "επιτέλους" ήρθε και μας βρήκε αυτό που τόσο καιρό έλειπε από τη ζωή μας, ότι επιτέλους κάποιος είναι εκεί 24 ώρες το 24ωρο "πιστός μας υπηρέτης και ακόλουθος."
Η αγάπη δε φαίνεται μόνο από μια αγκαλιά ή μια γλυκιά κουβέντα-σίγουρα φαίνεται και μέσα απο αυτά, αλλά η αγάπη, χωρίς να θεωρώ τον εαυτό μου ειδήμονα, αλλά έτσι όπως την βιώνει ο περισσότερος κόσμος θέλω να πιστεύω, φαίνεται μέσα στο χρόνο.
Η αγάπη είναι και πόνος, είναι και εγκαρτέρηση και υπομονή. Αυτός που νοιάζεται πονεί για τον άλλον και μόνο ο ίδιος ξέρει πόσο. Η αγάπη δεν γνωρίζει από κινήσεις βεβιασμένες και πράξεις αυθαίρετες.
Η αγάπη θέλει χρόνο για να σφυρηλατηθεί και να ωριμάσει.
Μόνον έτσι γίνεται δυνατή.
Κανείς δεν είπε ότι η αγάπη είναι εύκολο θέμα αγαπημένοι μου φίλοι.
Ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός. Αλλά κι ανάποδα, οι άνθρωποι που "δεν λάμπουν" και που σας φαίνονται συχνά ψυχροί και αδιάφοροι, ίσως να έχουν και περισσότερα να δώσουν και περισσότερα να νιώσουν.
Ας μην ξεχνάμε ότι χρειάζεται μεγάλη σοφία και πειθαρχία για να φτάσει κανείς στο επίπεδο της "σιωπής" κι ας μην κατακρίνουμε ανθρώπους από αυτά που δήθεν δεν κάνουν.
Το θέμα τελικά, καταλήγει στον καθένα μας ξεχωριστά και στις προσωπικές επιλογές που θα κάνει.
Δέχομαι την υποκειμενική αντίληψη των πραγμάτων, δέχομαι και την ελεύθερη βούληση του καθενός.
Είναι δικό σας θέμα τι είδους αγάπη θέλετε. "Όλα έιναι θέμα επιλογών εξάλλου." Δεν είμαι ειδήμων για να κρίνω ποιος είναι ο εύκολος δρόμος και ούτε θέλω. Γράφω απόψε ελπίζοντας ότι εισέρχομαι στα απόκρυφα μερικών μυαλών, ξεθάβοντας σκέψεις που η εθελοτυφλία προτίμησε να διαστρεβλώσει και με την ελπίδα ότι κάποια μάτια θ'ανοιχτούν αληθινά και μαζί τους νέοι ορίζοντες και ένα καλύτερο αύριο με την πραγματική γνώση του τι εστί αγάπη και τι όχι..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου