Circles.

I don't pretend to know what love is for everyone, but I can tell you
what it is for me; love is knowing all about someone, and still wanting
to be with them more than any other person, love is trusting them enough to tell them everything about yourself, including the things you might be ashamed of, love is feeling comfortable and safe with someone, but
still getting weak knees when they walk into a room and smile at you...

Κάτι πάει 'Χ'. Τώρα αν αυτό έχει να κάνει με μένα και τον εαυτό μου ή με όλο τον υπόλοιπο κόσμο, δεν το έχω ανακαλύψει ακόμη.
Όλο και κάτι θέλω να κάνω.
Δεν ξέρω αν σας έτυχε ποτέ να έχετε κατά νου να κάνετε κάτι και έτσι ξαφνικά να το ξεχνάτε και να νιώθετε ότι κάτι λείπει κι  ύστερα να σπάτε το κεφάλι σας και απεγνωσμένα ν'αγωνίζεστε να θυμηθείτε για τι επρόκειτο.
Κενό.
Αυτό είναι.
Άδειασμα.
Έχω αδειάσει. Ολότελα.
Το καλό με μένα βέβαια, είναι ότι συνεχίζω να λειτουργώ ακόμη κι έτσι άδεια που είμαι. Ας πούμε καλύτερα ότι υπο-λειτουργώ.
Είναι φορές που με ρωτάνε οι άλλοι "τι θέλω επιτέλους."
Και πάντα η αντίδραση μου ίδια είναι. Με πιάνουν τα νεύρα και αρχίζω να φωνάζω ότι ξέρω τι θέλω.
Βλακείες.
Αν ήξερα τι ήθελα ίσως και να έκανα κάτι.
Σας έχει τύχει να μην ξέρετε τι σας γίνεται;
Είναι εκείνο το κενό και μετά δένεται κόμπος το στομάχι σας και οι σκέψεις σας αναμειγνύονται και γίνονται μια θεσπέσια σαλάτα.
Τόσο ωραία.
Σας έχει τύχει να κάνετε ένα βήμα μπροστά και ένα λεπτό μετά τρία πίσω;
Σας έχει τύχει να θέλετε να ουρλιάξετε δυνατά όλα αυτά που συνεχώς αποσιωπείτε "γιατί έτσι πρέπει";
Σπάει στα δύο μια βραδυά ΚΙ ΟΜΩΣ. Επιμένει να χτυπά!
Γιατί είναι τόσο επίμονη γαμώτο;
"Όλο γυρίζω μια ζωή γύρω απ'την αγάπη."
Λίγο με το μέσα δυσκολεύομαι.
Έτσι είμαι. Έτσι γαλούχησα τον εαυτό μου να είναι. "Cause it's all about love."
Οπότε μάλλον, έχω καταφέρει να εγκλωβιστώ σε μια ουτοπία, σε μια ψευδαίσθηση, όπου οι άνθρωποι επικοινωνούν μεταξύ τους και πορεύονται μαζί και χρειάζονται ο ένας τον άλλο και πολεμούν για την αγάπη, απελευθερωμένοι από τις εκάστοτε συνθήκες, από τους εκάστοτε περιορισμούς.
Θα μου πείτε, ο καθένας, έχει τις δικές του προτεραιότητες του στη ζωή.
Είναι θέμα προτεραιότητας η αγάπη όμως ή μήπως πανανθρώπινη ανάγκη;