Σε κοιτάζω στα μάτια
κι ελπίζω ότι θα δεις μες την ψυχή.
Με αντικρύζεις και φοβάμαι.
Των σκέψεων η σκοτεινή ροή,
μου στοιχίζει ακριβά.
Συνεχίζω όμως!
Κι αγωνίζομαι λίγη από την κρυμμένη ζεστασιά
να νιώσω.
Για να μπορώ ξανά να δώσω.
Το ατελείωτο σου χάος μήπως καταλάβω.
Για να λυτρωθώ και να λυτρώσω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου