Είναι εκπληκτικό.
Εκπληκτικό που ακόμα και όταν όλα πάνε στραβά, πάντα, κάπως, βρίσκεται κάποιος, κάτι, μια μικρή φωτεινή δέσμη ηλιαχτίδας που φωτίζει τη μαραμένη σου ψυχή.
Και θέλω να ξέρεις πως ό,τι κάνω κι αν είμαι εδώ ακόμη, είναι για σένα.
Όχι, δε σε ρώτησα. Απλώς κατάφερες έστω και χωρίς να το ξέρεις να μου δίνεις κίνητρα και λόγους για να συνεχίζω. Κι αυτό είναι.. κάτι.
Κι όσο κι αν ξέρω ότι κάποτε θα σε απορροφήσει το σκοτάδι και θα χαθείς και'συ απ'τη ζωή μου, θα'σαι και εσύ ένα από τα ξεχωριστά μου κεφάλαια, που πάντα θα "ξεσκονίζω" φέρνοντας πίσω όμορφες στιγμές, όμορφες αναμνήσεις..
Γι'αυτό σ'ευχαριστώ.
Σ'ευχαριστώ που μου σκουπίζεις τα δάκρυα, ακόμα κι αν δεν είσαι εδώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου