Το παράδοξο της εποχής μας, Dr. Bob Moorehead

Απόψε, επιλέγω να αναρτήσω αυτό το μικρό κείμενο που έτυχε να βρω λίγες ώρες πριν. Όπως θα διαπιστώσατε, δεν πρόκειται για δικές μου σκέψεις αλλά για τις σκέψεις του κυρίου που αναφέρεται στον τίτλο. Το πρωτότυπο κείμενο όπως είναι γραμμένο στα αγγλικά μπορείτε να το βρείτε εδώ http://www.trans4mind.com/counterpoint/moorehead.shtml. Για όσους βαριούνται, προνόησα ήδη και μετέφρασα το κείμενο διότι θεωρώ ότι κάτι έχει να μας πει. 

Υ.Γ.Αν θέλετε να μάθετε τον πυρήνα των σκέψεων ενός ανθρώπου δεν έχετε παρά να τον ρωτήσετε!

Τhe Paradox of Our Age -Dr. Bob Moorehead 

(εμπνευσμένο από ένα ποίημα του Δαλάϊ Λάμα)

Το παράδοξο της εποχής μας είναι ότι έχουμε ψηλότερα κτίρια, αλλά, λιγότερη ψυχραιμία, έχουμε πλατύτερους δρόμους, αλλά, «στενότερες» αντιλήψεις.

Ξοδεύουμε περισσότερα, αλλά έχουμε λιγότερα.

Αγοράζουμε περισσότερα, αλλά απολαμβάνουμε λίγότερα.

Έχουμε μεγαλύτερα σπίτια αλλά μικρότερες οικογένειες, περισσότερες ανέσεις αλλά λιγότερη ώρα. [...] Έχουμε περισσότερες γνώσεις, αλλά λιγότερη κρίση, περισσότερους ειδικούς, αλλά περισσότερα προβλήματα, πιο προοδευμένη ιατρική, αλλά λιγότερη υγεία.

Πίνουμε πολύ, καπνίζουμε πολύ, ξοδεύουμε πολύ απερίσκεπτα, γελάμε πολύ λίγο, οδηγούμε πολύ γρήγορα, θυμώνουμε υπερβολικά, ξενυχτάμε πολύ, κουραζόμαστε πολύ, διαβάζουμε πολύ λίγο, παρακολουθούμε τηλεόραση πολύ και προσευχόμαστε σπάνια.

Έχουμε πολλαπλασιάσει τα κεκτημένα μας, αλλά έχουμε μειώσει τις αξίες μας.

Μιλάμε πολύ, αγαπούμε σπάνια και μισούμε πολύ συχνά.

Έχουμε μάθει πώς να επιβιώνουμε, αλλά όχι πώς να ζούμε. Έχουμε προσθέσει χρόνια στη ζωή, αλλά όχι ζωή στα χρόνια μας. Έχουμε πάει στο φεγγάρι και επιστρέψαμε, αλλά μας είναι δύσκολο να διασταυρώσουμε το δρόμο για να συναντήσουμε ένα καινούριο γείτονα.

Έχουμε κατακτήσει το «εξώτερο» διάστημα, αλλά όχι το «εσώτερο». Έχουμε κάνει μεγαλύτερα πράγματα, αλλά όχι καλύτερα πράγματα.

Έχουμε καθαρίσει τον αέρα, αλλά μολύναμε την ψυχή.  Έχουμε κατακτήσει το «άτομο», αλλά όχι την προκατάληψη μας. Γράφουμε περισσότερα αλλά μαθαίνουμε λιγότερα. Σχεδιάζουμε περισσότερα, αλλά κατορθώνουμε λιγότερα. Έχουμε μάθει να βιαζόμαστε, αλλά όχι να περιμένουμε. Κατασκευάζουμε περισσότερους υπολογιστές για να αποθηκεύουμε περισσότερες πληροφορίες, για να αναπαράγουμε περισσότερα από ποτέ, αλλά επικοινωνούμε όλο και λιγότερο.

Αυτή, είναι η εποχή των «φαστ-φουντ» και της αργής χώνευσης, των μεγάλων ανδρών και του «μικρού» χαρακτήρα, των υπερβολικών κερδών και των ρηχών σχέσεων.

Αυτές,είναι οι μέρες των δυο εισοδημάτων, αλλά του διαζυγίου, των πιο γουστόζικων σπιτιών, αλλά των διαλυμένων. Αυτές, είναι οι μέρες των γρήγορων ταξιδιών, των αναλόσιμων παιδικών πανών, της πεταγμένης ηθικής, των  «one-night stands», των υπέρβαρων  ανθρώπων και των χαπιών που κάνουν τα πάντα, από το να μας φτιάχνουν τη διάθεση, να μας ηρεμούν μέχρι και να μας σκοτώνουν.

Είναι η εποχή, που υπάρχουν πολλά στις βιτρίνες, μα τίποτα στις αποθήκες. Μια εποχή, που η τεχνολογία μπορεί να φέρει αυτό το γράμμα σε σας και εσείς έχετε τη δυνατότητα να διαλέξετε αν θα το μοιραστείτε ή αν θα το διαγράψετε...

Να θυμάστε να ξοδεύετε λίγη από την ώρα με αυτούς που αγαπάτε, γιατί, δε θα βρίσκονται εκεί γύρω για πάντα. Να θυμάστε να λέτε μια γλυκιά κουβέντα σε κάποιον που σας θαυμάζει, γιατί, αυτό το μικρό πλασματάκι σύντομα θα μεγαλώσει και θα φύγει από το πλευρό σας.

Να θυμάστε να δίνετε μια ζεστή αγκαλιά σ’αυτούς που είναι κοντά σας, γιατί,  είναι ο μόνος θησαυρός που μπορείτε να δώσετε με την καρδιά σας και δε στοιχίζει σεντ.

Να θυμάστε να λέτε «σ’αγαπώ» στο σύντροφο σας και σ’αυτούς που αγαπάτε, αλλά πάνω απ’όλα να το εννοείτε. Ένα φιλί και μια αγκαλιά μπορούν να επουλώσουν την πληγή εφόσον προέρχονται από τα βάθη της ψυχή σας.

Να θυμάστε να δίνετε τα χέρια και να μακαρίζετε κάθε λεπτό γιατί κάποια μέρα αυτό το άτομο μπορεί να μη βρίσκεται εκεί. Δώστε χρόνο στην αγάπη, αφιερώστε χρόνο για να μιλήσετε! Και αφιερώστε χρόνο για να μοιραστείτε τις πολύτιμες σκέψεις που βρίσκονται μέσα στο μυαλό σας.
ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΘΥΜΑΣΤΕ:
Η ζωή δεν υπολογίζεται από τον αριθμό των αναπνοών που παίρνουμε, αλλά από τα λεπτά που μας παίρνουν μακρυά  την αναπνοή μας.